Autisme: diagnose en coördinatie van behandeling door gespecialiseerde centra. Reglementering van toepassing tot en met 31 december 2018

De 6de staatshervorming heeft de bevoegdheden met betrekking tot de gespecialiseerde centra voor autisme overgeheveld van het federaal niveau naar de deelentiteiten. Gedurende een overgangsperiode (van 1 juli 2014 tot en met 31 december 2018) is de oude Riziv-reglementering met betrekking tot deze centra verder uitgevoerd, maar in naam en voor rekening van de deelentiteiten.

De oude Riziv-reglementering was dus van toepassing tot en met 31 december 2018.

Op deze en volgende pagina’s vindt u informatie over de voorwaarden voor tegemoetkoming van de ziekteverzekering tot en met 31 december 2018.

Op deze pagina:

Wie kan terecht in de centra?

Een kind, een adolescent of een volwassene kan in aanmerking komen voor een diagnoseprogramma door een gespecialiseerd centrum als: :

hij symptomen vertoont van een autismespectrumstoornis
hij het maximumaantal terugbetaalbare aantal sessies nog niet heeft gehad.

Een persoon die een diagnose heeft gekregen van autismespectrumstoornis, door een referentiecentrum of enige andere bevoegde zorgverlener, komt in aanmerking voor een coördinatieprogramma voor behandeling van zijn autismestoornis.

Wat zijn de doelstellingen van de centra?

De hoofddoelstellingen van een diagnoseprogramma zijn:

zo snel mogelijk een wetenschappelijke diagnose stellen (autisme, andere mentale stoornis of afwezigheid van mentale stoornis)
concrete oplossingen voorstellen voor een 1e opname.

De hoofddoelstellingen van een coördinatieprogramma zijn:

de meest geschikte vorm van opname zoeken
de behandeling coördineren
het verloop van de stoornis volgen
de familiale en sociale omgeving informeren.

Wat bieden de centra aan?

In het kader van een diagnoseprogramma voeren de centra alle handelingen uit die nuttig zijn voor het stellen van een wetenschappelijk nauwkeurige diagnose.

Ze kunnen:

de resultaten van de al uitgevoerde onderzoeken verzamelen en bijkomende onderzoeken voorschrijven
gesprekken voeren met de persoon bij wie de diagnose moet worden gesteld en ook met de personen uit zijn omgeving
de persoon observeren in zijn leefomgeving
psychologische of andere onderzoeken laten uitvoeren.

Op het einde van het diagnoseproces stellen de centra 2 syntheseverslagen op: 1 voor de zorgverleners en 1 voor de patiënt of zijn/haar ouders.

Ze verwoorden de diagnose in de termen van de 2 classificatiesystemen voor mentale stoornissen die geldig zijn op internationaal niveau : het diagnostisch en statistisch handboek van psychische stoornissen (DSM) en de internationale classificatie van ziekten (ICD).

In het kader van een coördinatieprogramma voeren de centra de handelingen uit die gericht zijn op de best mogelijke behandeling van de autistische stoornissen.

Ze kunnen:

een interventieplan uitwerken op basis waarvan de autistische persoon kan worden verwezen naar de voor hem meest geschikte opnamemogelijkheid
de uitvoering van het interventieplan coördineren, in samenspraak met de naaste omgeving en de betrokken zorgverleners
de naaste omgeving en zorgverleners informeren over de vorm van autisme waaraan de patiënt lijdt, de gevolgen ervan en de doeltreffende interventies
een evolutiebilan opstellen en eventuele updates van de diagnose, evolutieverslagen opstellen.

Hoe kan men behandeling door een centrum krijgen?

Familieleden of de patiënt zelf kunnen raad vragen aan de behandelende arts, maar het is niet verplicht om van hem een voorschrift te krijgen.

Ze moeten contact nemen met een centrum uit de

lijst van de RIZIV-geconventioneerde centra.

Wat moet het gespecialiseerd centrum doen om de patiënt te kunnen begeleiden?

Het centrum moet:

nagaan of de patiënt beantwoordt aan de voorwaarden om een tegemoetkoming van zijn ziekenfonds te kunnen krijgen
het aanvraagformulier voor de verzekeringstegemoetkoming invullen. Het centrum voegt een medisch verslag toe
het aanvraagformulier aan het ziekenfonds van de patiënt bezorgen.

Als het ziekenfonds akkoord gaat, dan kan de patiënt terugbetaling krijgen van de diagnose of de begeleiding door het centrum.

Wat betaalt de patiënt voor de begeleiding door een centrum?

De patiënt betaalt zijn persoonlijk aandeel (remgeld) voor ambulante revalidatie, per diagnose- of coördinatiesessie.

Een patiënt die jonger dan 18 jaar is, komt trouwens in aanmerking voor een tegemoetkoming van zijn ziekenfonds in de reiskosten tussen zijn woning en het centrum.

De diagnose en de coördinatie van de behandeling door een gespecialiseerd centrum omvat niet:

de eventuele raadplegingen van de artsen van het centrum buiten de werkingsuren van het centrum (bovenop die van de overeenkomst)
de onderzoeken die het centrum voorschrijft, maar die niet zijn uitgevoerd
de behandeling, van welke aard ook.